Wpis roszczenia z umowy deweloperskiej do księgi wieczystej

Wprowadzenie w Polsce szczególnych zapisów dotyczących umowy deweloperskiej spowodowało istotnie większą ochronę praw nabywcy lokalu mieszkalnego. Jednym z takich instrumentów jest wpis roszczenia do księgi wieczystej nieruchomości. Polega on na tym, że do księgi wieczystej wraz z zawarciem umowy deweloperskiej wpisuje się odpowiednie roszczenie. Tym samym deweloper nie może już sprzedać tego samego lokalu innej osobie, gdyż nie nabędzie ona skutecznie swojego prawa. Obecnie to rozwiązanie wydaje się normą, jednak w praktyce jego znaczenie jest ogromne. Pozwala bowiem też realizować uprawnienie nabywcy do przeniesienia własności na wypadek, gdyby deweloper nie doprowadził do zawarcia umowy przenoszącej własności.

Jak jednak szczegółowo wygląda taki wpis do księgi wieczystej? Odpowiedź znajdujemy w ustawie z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1805 z późn. zm.). Zgodnie z art. 23 tej ustawy umowa deweloperska stanowi podstawę wpisu do księgi wieczystej roszczeń, o których mowa w ust. 2. Ustęp 2 natomiast wskazuje, że w księdze wieczystej prowadzonej dla nieruchomości, na której ma zostać przeprowadzone lub jest prowadzone przedsięwzięcie deweloperskie, ujawnia się roszczenie nabywcy o wybudowanie budynku, wyodrębnienie lokalu mieszkalnego i przeniesienie prawa własności tego lokalu oraz praw niezbędnych do korzystania z lokalu na nabywcę, albo przeniesienia na nabywcę własności nieruchomości wraz z domem jednorodzinnym lub użytkowania wieczystego nieruchomości gruntowej i własności domu jednorodzinnego stanowiącego odrębną nieruchomość lub przeniesienia ułamkowej części własności nieruchomości, wraz z prawem do wyłącznego korzystania z części nieruchomości służącej zaspokajaniu potrzeb mieszkaniowych.

Każda umowa deweloperska powinna taki zapis zawierać. Jeśli go nie znajdziemy, to z pewnością można powiedzieć „wiedz, że coś się dzieje”. Na pewno nie jest to jednak korzystne dla nabywcy.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. a zarzut błędu w ustaleniu stanu faktycznego

Formułując zarzuty apelacyjne warto mieć na względzie fakt, że sądy często rozróżniają zarzut błędnego ustalenia stanu faktycznego od zarzutu naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów , czyli w praktyce naruszenia art. 233 k.p.c. W jednym z nowszych wyroków, mianowicie w wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 16 lipca 2020 r. (sygn. I AGa 50/19) można znaleźć ciekawe rozważania na ten temat. Sąd ten mianowicie stwierdził, że: „ Klasyfikacja na błędy proceduralne i błędy orzeczenia , jednoznacznie wskazuje, że zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. i zarzut błędu w ustaleniach faktycznych (inaczej nazywany zarzutem sprzeczności ustaleń sądu z treścią zebranego materiału dowodowego), to dwa różne zarzuty , choć często pozostające ze sobą w związku. W praktyce występuje swoista gradacja błędów, których może dopuścić się Sąd orzekający. Po pierwsze, uchybienia mogą dotyczyć gromadzenia materiału dowodowego oraz szeroko rozumianego prowadzenia postępowania przez Sąd. W drugiej kol
Czytaj więcej

Skarga kasacyjna w sprawie spadkowej - przykład z praktyki

Skarga kasacyjna w sprawie spadkowej - adwokat reprezentujący dziedziców, którzy zostali pominięci w testamencie, złożył skargę kasacyjną na wyrok sądu drugiej instancji, który przysądził im jedynie część spadku. Anna i Michał byli małżeństwem, które zdecydowało się na rozwód. Oboje mieli duży majątek i chcieli podzielić go w jak najbardziej sprawiedliwy sposób. Jednak po wydaniu wyroku sądu pierwszej instancji, Anna zdała sobie sprawę, że nie była zadowolona z wyniku podziału majątku i zdecydowała się na złożenie apelacji. Anna skontaktowała się z adwokatem, który przedstawił jej możliwość złożenia skargi kasacyjnej, jeśli wyrok sądu drugiej instancji będzie niekorzystny dla niej. Adwokat wyjaśnił Annę na czym polega skarga kasacyjna i jakie są wymagania formalne z nią związane. Anna zdecydowała się na złożenie skargi kasacyjnej, gdyż uważała, że wyrok sądu drugiej instancji nie był zgodny z prawem i nie uwzględniał rzeczywistej wartości posiadanych przez nią aktywów. Adwokat Anny wra
Czytaj więcej

Jakie prawo przy zawarciu umowy z podmiotem z Ukrainy?

Coraz częstsze są stosunki firm polskim z firmami ukraińskimi. Zawierane umowy często regulują właściwość prawa, którym będzie podlegał dany stosunek prawny. Warto o tym pamiętać, by mieć pewność, że w przypadku sporu sprawa będzie podlegała sądowi polskiemu. W przeciwnym wypadku, warto zwrócić uwagę na zawartą pomiędzy Polską a Ukrainą Umowę o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych i karnych podpisaną w Kijowie 24 maja 1993 r. Zarówno w przypadku Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) (Dz. U. UE. L. z 2008 r. Nr 177, str. 6 z późn. zm.) jak i w przypadkuRozporządzenia (WE) Nr 864/Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczącego prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych ("Rzym II") Polska dokonała notyfikacji, wskazując umowę z Ukrainą jako mającą pierwszeństwo przed wymienionymi rozporządzeniami. Zgodnie z art. 33 Umowy
Czytaj więcej