Jakie prawo przy zawarciu umowy z podmiotem z Ukrainy?

Coraz częstsze są stosunki firm polskim z firmami ukraińskimi. Zawierane umowy często regulują właściwość prawa, którym będzie podlegał dany stosunek prawny. Warto o tym pamiętać, by mieć pewność, że w przypadku sporu sprawa będzie podlegała sądowi polskiemu.

W przeciwnym wypadku, warto zwrócić uwagę na zawartą pomiędzy Polską a Ukrainą Umowę o pomocy prawnej i stosunkach prawnych w sprawach cywilnych i karnych podpisaną w Kijowie 24 maja 1993 r. Zarówno w przypadku Rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 593/2008 z dnia 17 czerwca 2008 r. w sprawie prawa właściwego dla zobowiązań umownych (Rzym I) (Dz. U. UE. L. z 2008 r. Nr 177, str. 6 z późn. zm.) jak i w przypadkuRozporządzenia (WE) Nr 864/Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 11 lipca 2007 r. dotyczącego prawa właściwego dla zobowiązań pozaumownych ("Rzym II") Polska dokonała notyfikacji, wskazując umowę z Ukrainą jako mającą pierwszeństwo przed wymienionymi rozporządzeniami.

Zgodnie z art. 33 Umowy zobowiązania ze stosunków umownych podlegają prawu tej umawiającej się strony, na której terytorium została zawarta umowa, chyba że uczestnicy stosunku zobowiązaniowego poddadzą ten stosunek wybranemu przez siebie prawu. W sprawach tych właściwy jest sąd tego państwa, na którego terytorium ma miejsce zamieszkania lub siedzibę pozwany. Właściwy jest również tego państwa, na którego terytorium ma miejsce zamieszkania lub siedzibę powód, jeżeli na tym terytorium znajduje się przedmiot sporu albo majątek pozwanego. Właściwość sądowa może być zmieniona przez strony w umowie.

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. a zarzut błędu w ustaleniu stanu faktycznego

Formułując zarzuty apelacyjne warto mieć na względzie fakt, że sądy często rozróżniają zarzut błędnego ustalenia stanu faktycznego od zarzutu naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów , czyli w praktyce naruszenia art. 233 k.p.c. W jednym z nowszych wyroków, mianowicie w wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 16 lipca 2020 r. (sygn. I AGa 50/19) można znaleźć ciekawe rozważania na ten temat. Sąd ten mianowicie stwierdził, że: „ Klasyfikacja na błędy proceduralne i błędy orzeczenia , jednoznacznie wskazuje, że zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. i zarzut błędu w ustaleniach faktycznych (inaczej nazywany zarzutem sprzeczności ustaleń sądu z treścią zebranego materiału dowodowego), to dwa różne zarzuty , choć często pozostające ze sobą w związku. W praktyce występuje swoista gradacja błędów, których może dopuścić się Sąd orzekający. Po pierwsze, uchybienia mogą dotyczyć gromadzenia materiału dowodowego oraz szeroko rozumianego prowadzenia postępowania przez Sąd. W drugiej kol
Czytaj więcej

Skarga kasacyjna w sprawie spadkowej - przykład z praktyki

Skarga kasacyjna w sprawie spadkowej - adwokat reprezentujący dziedziców, którzy zostali pominięci w testamencie, złożył skargę kasacyjną na wyrok sądu drugiej instancji, który przysądził im jedynie część spadku. Anna i Michał byli małżeństwem, które zdecydowało się na rozwód. Oboje mieli duży majątek i chcieli podzielić go w jak najbardziej sprawiedliwy sposób. Jednak po wydaniu wyroku sądu pierwszej instancji, Anna zdała sobie sprawę, że nie była zadowolona z wyniku podziału majątku i zdecydowała się na złożenie apelacji. Anna skontaktowała się z adwokatem, który przedstawił jej możliwość złożenia skargi kasacyjnej, jeśli wyrok sądu drugiej instancji będzie niekorzystny dla niej. Adwokat wyjaśnił Annę na czym polega skarga kasacyjna i jakie są wymagania formalne z nią związane. Anna zdecydowała się na złożenie skargi kasacyjnej, gdyż uważała, że wyrok sądu drugiej instancji nie był zgodny z prawem i nie uwzględniał rzeczywistej wartości posiadanych przez nią aktywów. Adwokat Anny wra
Czytaj więcej