Jakie skutki wywiera wypowiedzenie umowy rachunku powierniczego, który prowadzi dewelopera

Ustawa o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego zawiera szczególne uregulowanie na wypadek wypowiedzenia umowy rachunku powierniczego. Przepis art. 6 ustawy jest o tyle istotny, że rachunek powierniczy otwarty to najczęściej stosowany przez polskich deweloperów środek zabezpieczenia środków nabywcy lokalu lub domu jednorodzinnego. Tym samym warto przyjrzeć się regulacjom mającym na celu jeszcze lepszą ochronę interesów kupującego.

Zgodnie ze wskazanym przepisem w przypadku wypowiedzenia umowy mieszkaniowego rachunku powierniczego deweloper niezwłocznie powinien założyć nowy rachunek powierniczy w innym banku, nie później niż w ciągu 60 dni od dnia wypowiedzenia tej umowy.

Środki zgromadzone na likwidowanym mieszkaniowym rachunku powierniczym są przekazywane przez bank, w którym dotychczas prowadzono taki rachunek, na rachunek powierniczy otwarty przez dewelopera w innym banku.

W przypadku niezłożenia przez dewelopera dyspozycji przelewu środków z dotychczasowego banku do na mieszkaniowy rachunek powierniczy w nowym banku, w terminie 60 dni od dnia wypowiedzenia tej umowy, bank powinien zwrócić środki znajdujące się na rachunku nabywcom.

W czasie obowiązywania umowy rachunku powierniczego oraz w okresie owych 60 dni umowa o prowadzenie mieszkaniowego rachunku powierniczego nie może ulec zmianie bez zgody nabywcy, z wyjątkiem oprocentowania środków pieniężnych gromadzonych na rachunku, z tym że sposób ustalania wysokości oprocentowania określony jest w tej umowie.

Jak widać środki przewidziane w sytuacji wypowiedzenia umowy rachunku powierniczego powinny zabezpieczać w znacznym stopniu interes nabywcy.

Podobne artykuły:

Kara umowna przy zawarciu umowy deweloperskiej

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. a zarzut błędu w ustaleniu stanu faktycznego

Formułując zarzuty apelacyjne warto mieć na względzie fakt, że sądy często rozróżniają zarzut błędnego ustalenia stanu faktycznego od zarzutu naruszenia zasady swobodnej oceny dowodów , czyli w praktyce naruszenia art. 233 k.p.c. W jednym z nowszych wyroków, mianowicie w wyroku Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 16 lipca 2020 r. (sygn. I AGa 50/19) można znaleźć ciekawe rozważania na ten temat. Sąd ten mianowicie stwierdził, że: „ Klasyfikacja na błędy proceduralne i błędy orzeczenia , jednoznacznie wskazuje, że zarzut naruszenia art. 233 § 1 k.p.c. i zarzut błędu w ustaleniach faktycznych (inaczej nazywany zarzutem sprzeczności ustaleń sądu z treścią zebranego materiału dowodowego), to dwa różne zarzuty , choć często pozostające ze sobą w związku. W praktyce występuje swoista gradacja błędów, których może dopuścić się Sąd orzekający. Po pierwsze, uchybienia mogą dotyczyć gromadzenia materiału dowodowego oraz szeroko rozumianego prowadzenia postępowania przez Sąd. W drugiej kol...
Czytaj więcej

Skarga kasacyjna w sprawie odszkodowania za błąd medyczny

Skarga kasacyjna w sprawie odszkodowania za błąd medyczny - radca prawny, reprezentujący pacjenta, złożył skargę kasacyjną na wyrok sądu drugiej instancji, który uznał, że nie doszło do błędu medycznego podczas leczenia. Historia skargi kasacyjnej w sprawie odszkodowania za błąd medyczny, którą reprezentował radca prawny, jest jednym z wielu przykładów na to, jak ważne jest posiadanie odpowiedniej wiedzy i doświadczenia w dziedzinie prawa medycznego. W tej konkretnej sprawie, pacjent, którego reprezentował radca prawny, był przekonany, że podczas leczenia doszło do błędu medycznego, co spowodowało znaczące problemy zdrowotne. Sąd pierwszej instancji orzekł na korzyść pacjenta, jednakże sąd drugiej instancji uznał, że nie doszło do błędu medycznego i oddalił skargę pacjenta. W takim przypadku, skarga kasacyjna stała się niezbędnym narzędziem, które pozwoliło na odwołanie się od tej decyzji i obronę praw pacjenta. Reprezentowany przez radcę prawnego pacjent, był w stanie skutecznie wykor...
Czytaj więcej

Wpis roszczenia z umowy deweloperskiej do księgi wieczystej

Wprowadzenie w Polsce szczególnych zapisów dotyczących umowy deweloperskiej spowodowało istotnie większą ochronę praw nabywcy lokalu mieszkalnego. Jednym z takich instrumentów jest wpis roszczenia do księgi wieczystej nieruchomości. Polega on na tym, że do księgi wieczystej wraz z zawarciem umowy deweloperskiej wpisuje się odpowiednie roszczenie . Tym samym deweloper nie może już sprzedać tego samego lokalu innej osobie, gdyż nie nabędzie ona skutecznie swojego prawa. Obecnie to rozwiązanie wydaje się normą, jednak w praktyce jego znaczenie jest ogromne . Pozwala bowiem też realizować uprawnienie nabywcy do przeniesienia własności na wypadek, gdyby deweloper nie doprowadził do zawarcia umowy przenoszącej własności. Jak jednak szczegółowo wygląda taki wpis do księgi wieczystej? Odpowiedź znajdujemy w ustawie z dnia 16 września 2011 r. o ochronie praw nabywcy lokalu mieszkalnego lub domu jednorodzinnego (t.j. Dz. U. z 2019 r. poz. 1805 z późn. zm.). Zgodnie z art. 23 tej ustawy umowa ...
Czytaj więcej